زمینه و اهداف: اخیرا فعالیت آنزیم پاراکسوناز-3 در مایع فولیکولی گزارش شده به طوری که غلظت آن در این مایع سه برابر بیشتر از سرم است. با این حال نقش آنزیم پاراکسوناز-3 در عملکرد تخمدان ها هنوز ناشناخته است. در این مطالعه میزان فعالیت آنزیم یاد شده و نسبت آنتی اکسیدانت به پرواکسیداسیون در مایع فولیکولی زنان نابارور در مقایسه با زنان بارور در سیکل های تحریکی کمک باروری مقایسه و تغییرات آن ها نسبت به تعداد اووسیت بررسی شده است.مواد و روش ها: مایع فولیکولی از 50 زوج نابارور که تحت درمان روش های کمک باروری قرار گرفته بودند جدا و میزان فعالیت آنزیم پاراکسوناز-3 به روش کروماتوگرافی مایع با فشار بالا، میزان لیپوپروتئین با وزن مخصوص بالا به روش رسوبی، ظرفیت آنتی اکسیدانت تام به روش الیزا و سطح مالون دی آلدئید بعنوان مارکر پروکسیداسیون لیپیدی به روش اسید تیوباربیتوریک در آن اندازه گیری شدند.نتایج: از 50 زن مورد مطالعه 20 نفر نا بارور و 30 نفر سالم بودند. میزان فعالیت پاراکسوناز-3 در مایع فولیکولی زنان نا بارور در مقایسه با زنان سالم بطور معنی داری (P<0.05) پایین بود. میانگین نسبت پاراکسوناز-3 به مالون دی آلدئید در مایع فولیکولی زنان نا بارور کمتر از زنان سالم به دست آمد. غلظت مالون دی آلدئید در مایع فولیکولی زنان نازا در مقایسه با زنان سالم بطور معنی داری (P<0.05) بالا بود. غلظت لیپوپروتئین با وزن مخصوص بالا و ظرفیت آنتی اکسیدانت تام مایع فولیکولی در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان فعالیت پاراکسوناز-3 و نسبت پاراکسوناز-3 به مالون دی آلدئید در مایع فولیکولی زنان نابارور نسبت به زنان بارور پایین و سطح مالون دی آلدئید بالاتر می باشد. اختلالات تاثیرگذار بر سطح آنتی اکسیدانت و پرواکسیداسیون مایع فولیکولی می تواند باروری را در زنان تحت تاثیر قرار دهد.

به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی بر تجمع آنزیم های آنتی اکسیدانت و پرولین در سورگوم علوفه ایی، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده در پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در منطقه شهر قدس به اجرا درآمد، دراین آزمایش 4 رقم ژنوتیپ سورگوم علوفه ایی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادکه مقدار پرولین در شرایط تنش نسبت به شرایط نرمال بیشتر است. اثر ارقام بر میزان تجمع پرولین در سطح 5% احتمال معنی دار بود. همچنین میزان آنزیم های سوپراکسید دیسموتازی، دی هیدروکسی گوانوزین،مالون دی آلدئید در شرایط تنش نسبت به دور آبیاری نرمال افزایش معنی دار داشت.

این مطالعه در دو مرحله انجام شد: 1) بررسی اثر تنش خشکی روی میزان نسبی آب و پرولین برگ و 2) ارزیابی اثر تنش خشکی و غلظت های پتاسیم در محلول غذایی روی سوسن. بر اساس یک طرح کامل تصادفی در مخلوط محیط شن و پرلایت و در سه سطح پتاسیم (صفر، 6 و 12 میلی مولار)، شاخص های رشد، عمر پس از برداشت گل ها، پتاسیم و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که پرولین حدود 7 برابر در محیط حاوی میزان رطوبت یک سوم ظرفیت زراعی در مقایسه با تیمار ظرفیت زراعی بعد از 3 ماه در برگ های گیاه افزایش یافت. عمر پس از برداشت سوسن در 6 میلی مولار پتاسیم، 7/5 روز نسبت به شرایط بدون پتاسیم افزایش یافت. فعالیت پراکسیداز در محلول غذایی با 12 میلی مولار پتاسیم به طور معنی داری نسبت به شرایط عاری از پتاسیم پایین تر بود.متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این تحقیق در سال 1387 در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند به منظور شناسایی 15 ژنوتیپ مختلف چغندرقند تحت شرایط نرمال و تنش خشکی به صورت اسپلیت پلات اجرا گردید بطوریکه کرتهای اصلی تیمار آبیاری و کرت های فرعی آرقام مختلف چغندرقند را تشکیل می دادند. از طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی به عنوان طرح پایه با 4 تکرار استفاده گردید. نتایج نشان داد بیشترین میزان SOD در تیمار تنش خشکی به میزان 176.48 (میلی گرم پروتئین/واحد) و کمترین میزان آنزیم در تیمار نرمال آبیاری به مقدار 967.24 (میلی گرم پروتئین/واحد) دیده شد. بین ارقام مورد مطالعه تفاوت معنی داری از لحاظ این آنزیم دیده نشد. همبستگی صفات بین آنزیم سوپراکسیدانت و عملکرد ریشه منفی و معنی دار بود. بیشترین میزان آنزیم کاتالاز در تیمار تنش خشکی به میزان 111.90 (میلی گرم پروتئین/واحد) و کمترین مقدار آنزیم در تیمار نرمال آبیاری به میزان 82.96 (میلی گرم پروتئین/واحد) بدست آمد. بیشترین میزان مالون دی آلدئید به مقدار 54.27 (میلی گرم پروتئین/نانومول) و کمترین آن به مقدار 30.52 (میلی گرم پروتئین/نانومول) بدست آمد. بین مالون دی آلدئید و عملکرد ریشه همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد. بیشترین درصد تخریب پروتئین در تیمار تنش و به میزان 15.49 (میلی گرم پروتئین/نانومول) و کمترین درصد تخریب پروتئین ها در تیمار نرمال به میزان 12.47 (میلی گرم پروتئین/نانومول) تولید گردید. همبستگی صفات بین دی تیروزین و آنزیم های آنتی اکسیدانت SOD، CAT، GPx مثبت و معنی دار بود. بین دی تیروزین و عملکرد ریشه همبستگی منفی و معنی دار بود. بین دی هیدروکسی گوانوزین و آنزیم های SOD و CAT همبستگی ها منفی و غیرمعنی دار بود. بین سطوح مختلف آبیاری (تنش و نرمال) در سطح آماری 5% بین عملکرد در ریشه تفاوت معنی دار مشاهده می شود به طوریکه در شرایط نرمال افزایش عملکرد 35.1 درصدی نسبت به شرایط تنش مشاهده گردید. بین ارقام مختلف نسبت به عملکرد قند خالص تفاوت معنی دار مشاهده شد. اثر سطوح مختلف آبیاری (تنش و نرمال) در درصد قند خالص معنی دار شد. در شرایط تنش درصد قند خالص بیشتر شد و نسبت به شرایط نرمال افزایشی معادل 58.86 درصد نشان داد.

به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف متیل جاسمونات (صفر، 0.1 و 0.5 میلی مولار) بر فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیدازو میزان پروتئین کل در ریحان، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه ارومیه، در سال 1392 اجرا شد. میزان فعالیت آنزیم ها صفر، 24، 48 و 72 ساعت بعد از محلول پاشی متیل جاسمونات بر برگ های گیاهان سالم در مرحله گلدهی کامل اندازه گیری شد. تجزیه آماری داده ها با در نظر گرفتن غلظت متیل جاسمونات به عنوان عامل اصلی و زمان بعد از محلول پاشی به عنوان عامل فرعی به صورت طرح اسپلیت پلات در زمان انجام گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بیشترین فعالیت آنزیم های فنیل آلانین آمونیالیاز و گایاکول پراکسیداز به ترتیب در غلظت های 0.5 و 0.1 میلی مولار و 48 و 72 ساعت بعد از محلول پاشی می باشد. اثر غلظت های مختلف متیل جاسمونات بر میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پلی فنول اکسیداز و پروتئین کل معنی دار بودP≤0.01) ). براساس نتایج مقایسات میانگین، غلظت 0.5 میلی مولار بیشترین تاثیر را در افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پروتئین کل داشت. فعالیت آنزیم کاتالاز در زمان های مختلف پس از محلول پاشی اختلاف معنی داری نشان داد (P≤0.05)، به طوری که 48 و 72 ساعت پس از محلول پاشی میزان فعالیت این آنزیم افزایش معنی داری داشت. بنابراین، می توان بیان نمود که کاربرد متیل جاسمونات با غلظت 0.5 میلی مولار در افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و پروتئین کل موثر است.

به منظور بررسی واکنش ارقام روی-کارا و روی-ناکارا گندم نان به کم بود روی (Zn) خاک، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح روی در دو شرایط روی کافی (پنج میلی گرم روی در کیلوگرم خاک) و عدم مصرف روی، ارقام روی-کارا (بیات و نیک نژاد) و روی-ناکارا (هیرمند و کرج 1)، بافت (ریشه و برگ) و مرحله رشدی (28 روز بعد از جوانه زنی و 30 درصد سنبله دهی به ترتیب تحت عنوان مراحل رویشی و زایشی) بود. در این تحقیق فعالیّت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز و مقدار مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، پرولین، ترکیبات فنلی و آنتی اکسیدانت کل اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین اثرات اصلی و برهمکنش نشان داد تحت شرایط کمبود روی، میزان فعالیّت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز افزایش و فعالیّت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز به طور معنی داری (P≤ 0. 01) کاهش یافت. میزان مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، فنل و پرولین تحت شرایط کم بود روی به طور معنی-داری (P≤ 0. 01) افزایش یافت. هم چنین فعالیّت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و مقدار پرولین در ارقام روی-کارا بیش تر و مقدار مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن در این ارقام کم ترین مقدار را دارا بود. میزان فعالیّت آنزیم کاتالاز در رقم روی-کارا بیات به طور معنی داری تحت شرایط کم بود روی بیش تر از سایر ارقام بود. به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیّت آنزیم های آنتی اکسیدانت تحت شرایط کم بود روی در گندم نان افزایش می یابد.